لرستان| در بالادست سدی برای نگهداری سیلاب نداریم
به گزارش ایسنا، رضا میرزایی در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: بشر نمیتواند تأثیر مهمی روی فراوانی بارش باران یا برف که عوامل اصلی به وجود آورنده سیلابهای مهیب و مخرب هستند بگذارد، بلکه فعالیتهایی که انسان در بستر و حریم رودخانهها یا در عرصه حوضههای آبخیز انجام میدهد، میتواند عامل افزایش خسارات سیل و یا بالعکس باعث کاهش خسارات سیل شود. او تصریح کرد: در سیل ۱۲ فروردینماه سال ۱۳۹۸ به علت بارشهای بیسابقه (حدود ۲۷۵ میلیمتر بهطور میانگین در مدت کمتر از ۱۰ روز و در برخی نقاط لرستان بهصورت نقطهای تا حدود ۴۰۰ میلیمتر) سیراب بودن زمین به لحاظ بارشهای قبلی، آبدهی بالای پایه رودخانهها به علت سیلاب پنجم فروردین و ذوب برف در ارتفاعات رویهمرفته سبب شد تا حدود ۲ میلیارد مترمکعب سیلاب در مدت بسیار کوتاهی تولید شود که خارج از ظرفیت آبگذری رودخانهها بوده و دوره بازگشت آن حدود ۱۰۰۰ ساله بود، لذا این حجم عظیم سیلاب از بستر رودخانهها به زمینهای اطراف، مناطق مسکونی و تأسیسات حاشیه رودخانهها سرریز کرد و در بسیاری از نقاط باعث تعریض بستر و انحراف مسیر رودخانه و درنتیجه تخریب راهها، پلها، اراضی کشاورزی و مناطق جمعیتی شهری و روستایی و خسارات زیادی شد. مدیرعامل شرکت آب منطقهای لرستان خاطرنشان کرد: بنابراین جهت مهار و کنترل سیلاب ۲ راهکار وجود دارد که بایستی انجام گیرد. میرزایی اضافه کرد: یکی اینکه ظرفیت آبگذری رودخانهها را بالابرده که برای این کار لازم است رودخانهها لایروبی و مسیرهای عبور سیلاب بازگشایی شود و حریم رودخانهها را از تصرفات آزادسازی کنیم و از ساختوسازهای جدید در بستر و حریم رودخانهها جلوگیری شود. او بیان کرد: دوم اینکه اقداماتی انجام شود که باعث کاهش حجم رواناب و سیلاب شود بهطوریکه سیلاب از ظرفیت رودخانه تجاوز و سرریز نکند که علاوه بر انجام اقدامات آبخیزداری (مکانیکی و بیولوژیکی) بهعنوان یک راهکار بلندمدت بلکه بهترین راهکاری که سریع جواب دهد احداث سدهای مخزنی با اهداف مهار و کنترل سیلاب است. مدیرعامل شرکت آب منطقهای لرستان ادامه داد: در سیل ۱۲ فروردینماه سال ۹۸ در بالادست شهرهای خرمآباد، چگنی، پلدختر و معمولان سدی نبود تا این حجم عظیم سیلاب در آن نگهداری شود و از بروز اینهمه خسارت جلوگیری شود. میرزایی اظهار کرد: متأسفانه افرادی هم اشتباها یا با اهدافی دیگر شایعهپراکنی کردند که علت سیلاب، باز کردن دریچه سد در بالادست بوده، درصورتیکه برعکس در بالادست سد بزرگی وجود نداشت که سیلابها و روانابها را در فصول زمستان و بهار نگهداری کرده و در تابستان و پاییز با رهاسازی آن رودخانه را احیاء و زمینهای کشاورزی را سیراب کند.
